چسبندگی عصب سیاتیک

چسبندگی عصب سیاتیک

یکی از بیماری های رایج عصبی عضلانی ، چسبندگی عصب سیاتیک است که در اثر تحت فشار قرار گرفتن عصب سیاتیک ایجاد می شود.

نقش عضله پیریفورمیس

پیریفورمیس عضله ای است که تخت و نواری شکل است و در بالای مفصل ران و در باسن قرار گرفته است و در حرکت دادن قسمت پایین بدن نقش بسزایی دارد.

عضله پیریفورمیس مفصل ران را نگه می دارد و عامل حرکت ران و چرخش آن در اطراف بدن می باشد.

حفظ تعادل کلی بدن و امکان راه رفتن و انتقال وزن از یک پا به پای دیگر بر عهده این عضله می باشد.

درد و بی حسی و مور مور شدن باسن از نشانه های سندرم پیریفورمیس یا چسبندگی عصب های سیاتیک است و این درد ممکن است شدیدتر نیز باشد و در طول عصب سیاتیک نیز امتداد یابد و چسبندگی عصب سیاتیک در آن ناحیه را ایجاد نماید.

فشرده شدن عصب سیاتیک توسط عضله پیریفورمیس باعث می شود که هنگام رانندگی کردن و دویدن درد داشته باشید.

فرد هنگام بالا رفتن از پله ها یا نشستن به مدت طولانی به دلیل اینکه فشار مستقیم به عضله پیریفورمیس وارد می شود درد خواهد داشت.

قابل ذکر است که دلیل تعداد کمی از دردهای سیاتیک ناشی از عضله پیریفورمیس می باشد.

درمان چسبندگی عصب های سیاتیک

پزشک متخصص طب فیزیکی ممکن است برای درمان آمپول های ضد تورم ، شل کننده های عضلانی و کورتیکواستروئید یا بی حسی تجویز نماید.

ماساژ درمانی

ماساژ درمانی با دست ورزی بر روی بافت های نرم بدن، فشار عضلانی و درد ناشی از آسیب دیدگی عصب سیاتیک را بهبود می بخشد.

طب سوزنی

روشی است که با فرو کردن سوزن در نقاطی از بدن موجب افزایش جریان خون و کاهش درد و از بین بردن اسپاسم عضلانی راهی مناسب است.

فیزیوتراپی

با استفاده از تجهیزات مکانیکی با منقبض کردن ناحیه مورد نظر باعث کاهش درد و افزایش جریان خون در ناحیه خواهد شد.

لیزر درمانی

لیزر درمانی با تاباندن اشعه به ناحیه مورد نظر باعث تسکین درد و برطرف شدن گرفتگی عضلات خواهد شد.

 دکتر امیر فرزام پور

متخصص طب فیزیکی

بیماری های عضلانی – اسکلتی